Terapia obrzęku limfatycznego

• Obrzęk to widoczne obrzmienie, którego skutkiem może być uczucie ciężkości, drętwienia, ograniczenie zakresów ruchów, ból spowodowany napięciem skóry. Ponad połowa chorych z obrzękiem cierpi z powodu nawracających stanów zapalnych naczyń skóry i węzłów chłonnych. Bardzo ważnym problemem oprócz upośledzenia fizycznego, są również problemy emocjonalne i obniżona satysfakcja z życia kobiet dotkniętych obrzękiem limfatycznym. Tego typu obrzęki nie tylko wywołują
  u dotkniętych nimi pacjentów wymienione powyżej dolegliwości, lecz uniemożliwiają im w rezultacie częściowe lub całkowite wykonywanie pracy zawodowej.
• Pacjent poddany leczeniu onkologicznemu związanemu z usunięciem węzłów chłonnych jest narażony na wystąpienie obrzęku limfatycznego.
• Każdy pacjent powinien mieć świadomość na temat zaburzeń przepływu chłonki w okolicy podanej zabiegowi, nawet jeżeli obrzęk nie występuje.

Diagnoza obrzęku limfatycznego i jego monitorowanie to bardzo istotna sprawa w profilaktyce przeciwobrzękowej. Najważniejszym działaniem profilaktycznym są systematyczne ćwiczenia. Powinny się rozpocząć w pierwszej dobie po zabiegu chirurgicznym (Pacjentki po mastektomii całościowej lub częściowej) lub od drugiej doby przy innych interwencjach chirurgicznych. Należy mieć na uwadze dolegliwości bólowe związane z zabiegiem operacyjnym jak również stanem emocjonalnym.

W profilaktyce przeciwobrzękowej istotne jest jak najszybsze uruchomienie okolicy operowanej za pomocą ćwiczeń i poprzez zabiegi manualne wykonywane przez wykwalifikowanego terapeutę :

• mobilizacja blizny po operacyjnej – pozwala na uwolnienie powięzi, zwiększenia zakresów ruchów w stawach co zmniejszeniem ryzyko wystąpienia obrzęku limfatycznego,
• manualny drenaż limfatyczny – w bezpośredni sposób wpływa na krążenie limfy w zubożałym układzie limfatycznym z powodu zabiegu chirurgicznego, pobudza do wytężonej pracy układ limfatyczny i pomaga w kompensacji uszkodzonego układu limfatycznego

Obserwacja obrzęku

Prostą i skuteczną metodą obserwacji wielkości obrzęku są pomiary taśmą centymetrową (krawiecką) obwodu kończyn. Takich pomiarów należy dokonywać zawsze o stałej porze dnia albo (rano albo wieczorem). Mierzymy obydwie kończyny w celu porównania wyników.

Pomiar obrzęku kończyny górnej dokonujemy w co najmniej w pięciu miejscach: dłoń, nadgarstek, środek przedramienia, łokieć, środek ramie. Analizując wyniki musimy zwrócić uwagę czy nie nastąpił znaczący skokowy przyrost obrzęku, pamiętając że kończyna dominująca zawsze ma trochę większy obwód.

Co robić jak zauważymy zwiększenie się obrzęku limfatycznego?

Przede wszystkim dalej obserwować a zarazem zwiększyć intensywność zabiegów profilaktycznych. Obserwujemy również zachowanie obrzęku w ciągu doby, jeżeli pod koniec dnia obrzęk jest większy a rano ustępuje nie jest to obrzęk utrwalony, można skutecznie mu przeciwdziałać profilaktycznie, czy to przez ćwiczenia i automasaże czy za pomocą fachowego manualnego drenażu limfatycznego.

Najbardziej skuteczną metodą w leczeniu obrzęków limfatycznych jest Kompleksowa Terapia Przeciwobrzękowa w skład której wchodzi:

Mobilizacja blizny – polega na specjalnych metodach powięziowych, które mają na celu uruchomienie blizny pooperacyjnej oraz stawu w okolicy operowanej. Uruchomienie tej okolicy zmniejsza ryzyko wystąpienia obrzęku limfatycznego oraz zmniejszenie już istniejącego obrzęku.

Manualny drenaż limfatyczny (udrażnianie) – manualny drenaż limfatyczny jest zabiegiem fizjoterapeutycznym, podczas którego zastosowane są specjalne chwyty. Kierunek pracy jest zgodny z przepływem płynów limfatycznych w stronę serca. Są to powolne okrężne ruchy dłoni, przypominające ruchy czerpania. Mają bardzo małą siłę nacisku. Ich zadaniem jest doprowadzenie do lekkiego, chwilowego odkształcenia tkanki. Częste powtarzanie tych chwytów w obrębie jednego zabiegu prowadzi do pobudzenia pracy naczyń limfatycznych, a tym samym do zwiększenia ich aktywności. To z kolei trwale zwiększa zdolność transportową limfy. Ponadto, regularne stosownie tego typu zabiegów przez dłuższy czas wspiera rozwój dobrze funkcjonujących naczyń limfatycznych skóry oraz tworzenie nowych naczyń obocznych.

Terapia obrzęku – terapia obrzęku polega na stosowaniu specjalnych chwytów o zwiększonej sile nacisku na skutek których następuje zwiększenie wchłaniania płynów przez naczynia włosowate i limfatyczne oraz rozluźnienie stwardniałej, zabliźnionej tkanki.

Bandażowanie – głównymi funkcjami bandażowania, jest utrzymanie efektów drenażu limfatycznego. W tkance zachodzą wtedy procesy, takie jak:

• Zwiększenie ciśnienia tkanki i tym samym polepszenie resorpcji,
• Kompresja, która wspomaga działanie pompy mięśniowej,
• Zmniejszenie średnicy żył (prawdopodobnie również naczyń limfatycznych), zwiększenie prędkości przepływu krwi (i limfy), spadek ciśnienia ściankowego naczyń,
• Zwiększenie resorpcji po urazach,
• Podkłady piankowe używane w bandażowaniu, powodują mikromasaż blizn białkowych a przez to ich rozluźnienie,

Metoda niemiecka – Bandażowanie metodą niemiecką polega na wielowarstwowym owijaniu całej kończyny objętej obrzękiem, począwszy od palców. W bezpośrednim kontakcie ze skórą jest ochronny bawełniany rękaw. Następnie kończynę owija się miękkimi opaskami z waty lub gąbki. Powodują one równomierny rozkład ucisku oraz zapobiegają otarciom miejsc wrażliwych, takich jak skóra dłoni, nadgarstka, dołu łokciowego. Zewnętrzną warstwę tworzą nisko rozciągliwe bandaże elastyczne. Bandaże nakłada się spiralnie, a kolejne warstwy zachodzą na siebie około 50% szerokości bandaża. Zapewnia to równomierne rozłożenie i stopniowanie ucisku. Największy ucisk powinien przypadać na część dystalną kończyny.

Metoda francuska – Bandażowanie metoda francuską, opiera się na użyciu produktów do kompresoterapii „mobiderm”. Działanie polega na zwiększeniu ruchliwości tkanek podskórnych. Powstaje różnica ciśnienia między strefą przyłożenia a strefą okalającą, co daje korzystny efekt w terapii obrzęku. Mobiderm w połączeniu z działaniem bandaża elastycznego o dobranej sile kompresji wywiera zróżnicowany ucisk na tkanki podskórne. Zastosowanie takiego złożonego zaopatrzenia uciskowego, pozwala uzyskać efekt drenażu limfatycznego i zmniejszenie obrzęku.

Terapia ruchowa połączona z kompresją – przy zastosowaniu terapii ruchowej, i z zachowaniem kompresji, aktywność mięśni i stawów zostaje zwiększona (pompa mięśniowa i stawowa). Te dwie składowe optymalizują efekty terapii.

Wysokie ułożenie kończyny i terapia oddechowa – Zasada terapii zakłada stosownie środków wspomagających (siły grawitacji oraz terapii oddechowej). Są to czynniki wzmacniające efekt terapii.

Fizjoterapia uzupełniająca

Przerywana kompresja pneumatyczna – jest to cykliczne napompowywanie powietrzem specjalnego rękawa. Prowadzi to do powstania odpowiednio silnego ucisku dopasowanego do wielkości obrzęku. Aparaty do masażu pneumatycznego mogą mieć rękawy jedno-, trzy- i pięciokomorowe, w których występuje tylko jednokierunkowy (dośrodkowy) kierunek ucisku – począwszy od części dystalnej (dalszej) do części proksymalnej (bliższej) kończyny poddanej terapii.

Masaż aqavibron – Wykonywany jest przy pomocy aparatu do masażu. Wytwarzane jest w nim podciśnienie transmitowane poprzez lejkowate lub grudkowate końcówki. Należy pamiętać o wysokim ułożeniu kończyny zgodnie z zasadami drenażu limfatycznego. Tego rodzaju masaż wykonuje się przez ok.8-15 minut. Masażem obejmuje się kończynę górną, okolicę łopatki i linię pośrodkową pachową.

Kinesiotaping – jest to metoda polegająca na użyciu samoprzylepnych taśm, które działają na powierzchowny układ powięziowy. Usprawnia to przepływ chłonki.

Podtrzymywanie efektów terapii jest bardzo istotne w całym procesie rehabilitacji. Po zakończeniu rehabilitacji każdy pacjent powinien być zaopatrzony w rękaw uciskowy, pończochy lub rajstopy. Fizjoterapeuta samodzielnie dobiera rodzaj rękawa uciskowego i stopień kompresji. W celu prawidłowego dobrania rękawa, czy odzieży uciskowej, należy wykonać pomiary, które wpisuje się w formularz.

Przy zastosowaniu rękawka należy w okresie zimowym raz na dwa tygodnie korzystać z manualnego drenażu limfatycznego a w okresie letnim raz w tygodniu.

Więcej informacji dotyczących obrzęku limfatycznego i sposobach jego leczenia można uzyskać na stronie: www.pfl.org.pl

Dzięki współczesnym metodom fizjoterapii, obrzęk limfatyczny może być skutecznie rehabilitowany. Z własnego doświadczenia zawodowego wiem, że nawet wieloletnie obrzęki limfatyczne da się skutecznie leczyć. Z wieloletniego doświadczenia wiem, że nawet obrzęki utrzymujące się przez 27 lat można zmniejszyć nawet o połowę stosując przez trzy tygodnie Kompleksową Terapię Przeciwobrzękową.

Masaż limfatyczny ma na celu pomóc w przesunięciu zalegającej limfy z kończyn do węzłów chłonnych. Zastoje prowadzą do silnych obrzęków, które mogą być bolesne i niebezpieczne z punktu widzenia zdrowotnego. Dodatkowo działanie to wpływa pozytywnie na metabolizm oraz oczyszczenie organizmu z toksyn, co ma bezpośredni wpływ na witalność i wzmocnienie odporności organizmu.

W naszej klinice w Lublinie wykonujemy drenaże limfatyczne pneumatyczne wśród wielu pacjentów, którzy oczekują ulgi w bólu i poprawy jakości funkcjonowania. Ruchy zgodne z ułożeniem naczyń limfatycznych o stabilnym nacisku dopasowanym do indywidualnych potrzeb po regularnych zabiegach gwarantują satysfakcjonujące efekty.

Zachęcamy do kontaktu z naszymi specjalistami, którzy zdradzą więcej szczegółów na terapii drenażem limfatycznym w Lublinie oraz przedstawią czynniki, które wykluczają możliwość wzięcia udziału w terapii.

Jest wiele schorzeń oraz dolegliwości, które dzięki regularnym metodom drenującym są w stanie przynieść ulgę w bólu. Bez wątpienia do najczęstszych należą:
– przewlekłe obrzęki
– niewydolność żylna
– otyłość
– zespół ciężkich nóg
– choroby zwyrodnieniowe stawów
– choroby niedokrwienne kończyn dolnych.

Drenaż limfatyczny może służyć również jako zabieg usuwający:
– cellulit
– toksyny z organizmu.